Heb jij je innerlijke tomtom aanstaan?

Floep en toen was het donker.

Snel laat ik mijn handen iets zoeken wat ik kan vasthouden.

Ik sta midden op de trap en er kruipt een ongemakkelijk gevoel naar boven.

Hier hou ik dus echt niet van!

In het donker mijn weg zoeken.

 

Snel zeg is duidelijk “Tara, doe jij het lichtknopje weer aan? “

Floep en het licht schiet weer aan en ik kan veilig de trap af.

De weg kwijt.

Als het donker is, raak ik de weg kwijt. Dan heb ik moeite met de ruimtelijke oriëntatie.

In het donker krijg je andere informatie van je zintuigen. Visueel ben ik vrij sterk en dat mis ik in het donker. Die paar tellen op de trap in het donker ervaarde ik even wat veel van de kinderen uit mijn kindercoach praktijk ervaren. Die kinderen weten nog niet zo goed wat voor, achter, links of rechts is. Hierdoor loopt de ontwikkeling op school niet vanzelf.

 

Van voor naar achter en van links naar rechts.

Wie kent het lied niet? Fijn dat de kinderen dit lied thuis en in de klas zingen. Nog beter is het om dit met heel je lichaam te ervaren. Hierdoor weet en voelt je brein en lichaam elke kant je op moet. Dan weet je ook waar je je in de ruimte bevindt en beweegt. Dit pas je dan ook toe op papier.

 

Lezen doe je namelijk van links naar rechts en van boven naar onder. De letters bestaan aan uit stokken en bogen. Dus je moet goed in de gaten houden waar de stok staat, want het kan zomaar een andere letter worden.

 

Twee ogen samen weten meer dan één.

Kinderen ontwikkelen het ruimtelijk inzicht door goede oogsamenwerking, die ervoor zorgt dat je diepte kan zien en dat het kind zich veilig voelt in de ruimte. Toen ik op die trap stond met het licht uit, konden mijn ogen mij niet vertellen waar ik me in de ruimte bevond. Op dat soort momenten merk ik weer hoe belangrijk je ogen zijn.

 

Ruimte inzicht leren kinderen niet door lekker op een stoel te zitten of te hangen op de bank. Kom in beweging. Ervaar wat hoog is, ver en dichtbij.

 

Leren doe je met je lijf en je lijf ontwikkelt zich door beweging.

 

De routekaart werkt.

Één van de spelletjes die ik tijden mijn coachsessie gebruik is de route kaart. Op de grond liggen allemaal hoepels en met in één hoepel een start-kaart en in een andere een finish-kaart. Met de routekaart in de hand lopen de kinderen de route. De eerste paar keer nog onwennig en draait hun route kaart mee en raken ze in de knoop. Door meer beweegervaring op te doen, ervaren de kinderen hun plek in de ruimte en de plek op de routekaart.

 

Je eigen Tom Tom.

Tara die het lichtknopje uitzette aan het einde van de coachsessie toen ze naar mama ging, heeft al een eigen TaraTara ontwikkeld. Veel bewegen in de ruimte heeft haar geholpen, en ze maakt sprongen vooruit op taal en rekengebied.

 

Merk je dat je kind ook een eigen TomTom kan gebruiken die hem gaat vertellen welke kant hij op moet en/of welke kant de letter op gaat. Laten we dan een gratis Luisterend Oor Sessie inplannen en dan kijk ik wat ik voor je kind kan betekenen.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.